Plato over intelligent ontwerp: Waarheid, Schoonheid en het Goede

“Bij het grondig doorlezen, enkele maanden geleden, van een internet-forum over
intelligent ontwerp, kreeg ik een ongewone bijdrage onder ogen van David Alexander
met als titel: ‘Is schoonheid niet meer dan Darwins boze droom?’ Daarin schrijft hij:

Vaak wordt er aangevoerd . . . dat het bestuderen van Darwins theorie aan biologen moet worden overgelaten; dat het louter een zaak is van empirische, afgeleide kennis die aan deskundigen moet worden overgelaten. Maar het komt mij voor dat Darwins theorie in strijd is met een belangrijk principe dat door de Westerse beschaving wordt aanvaard, Socrates’ drie-eenheid, het geloof in de essentiële eenheid van het goede, het schone, en het ware, en, als dat zo is, dan is ze in strijd met een opvatting die wordt gehuldigd als wijsheid, het domein van primaire kennis die voor iedereen toegankelijk is, en waarvoor iedereen de verantwoordelijkheid heeft om deze te cultiveren, en niet alleen het domein van een groep gespecialiseerde vakmensen.” W.T.S. Thackara

Tot zover dit citaat.

Heeft dit iets te maken met de wedstrijd LSG-3 - SOPSWEPS’29 van zaterdag 6 oktober 2007? Het antwoord is mysterieus: aan één kant wel, maar aan één kant ook niet. En daarin moet de verklaring van de 2,5-5,5 nederlaag worden gezocht, want met schaken had het immers niets te maken.

Dus dan hier maar over de eerste, derde en vierde helft uitvoeren. Zij die willen weten hoe de wedstrijd verliep, verwijs ik naar de website van LSG waar mijn gedroomde tegenstandster Adinda Serdijn een prima verslag schreef.

En wat deden de Soppers dan WEL in Leiden? Daar is iedereen natuurlijk erg nieuwsgierig naar. Wel, ik kan u geruststellen: wij hebben een absolute topdag gehad. De Voorsop in het aloude vertrouwde wegrestaurant over de A4 voelde wederom fantastisch, alleen was het door het vervroegde aanvangstijdstip nog net geen geschikt moment voor een tripple Whopper. Daarom namen de meeste van ons een gezond broodje met nog gezondere sap. Er werd gezellig gekeuveld over ditjes en datjes, maar geen moment over schaken. Ineens riep iemand dat we op moesten schieten, hetgeen we onmiddellijk deden. Met drie auto’s en twee tomtom’s was het vervolgens een eitje om het denksportcentrum in Leiden te vinden. We waren ruim op tijd in de zaal. Hartverwarmend was de ontmoeting tussen de oude vrienden Li en Bruno op het toilet, waarvan ik getuige mocht zijn maar welk gesprek ik hier om redenen van privacy en wellicht (te) jeugdige meelezers niet zal publiceren.

De derde helft was zelfs van een buitengewoon hoog gehalte. Er was duidelijk een goede synergie tussen onze vereniging en die van de gastheren. Het voelde zelfs al snel alsof wij de wedstrijd met ruime cijfers hadden gewonnen en ook ik voelde me heel even een belangrijke puntenmachine. Kortom, wat ging het goed met ons!

Twee tegenstanders, een (jonge) dame en een heer, gingen zelfs met ons mee uit eten, waarna ook een vierde helft volgde in een lokaal jazzcafé. Wij kwamen dan ook laat terug in de hoofdstad, echter in de nuchtere wetenschap dat wij gewoon met 5,5-2,5 hadden verloren en dat dit nul wedstrijdpunten opleverde.


Desondanks denk ik namens het gehele team te spreken dat LSG-uit een van onze betere wedstrijden was van de laatste jaren. De komende steden zijn derhalve gewaarschuwd, we gaan ons steeds cultureler gedragen.

Jeroen (16)

Meer foto's volgen!