De captain bericht van afstand
Zondag 22 november 2009, the day after the night before
Even kort over de wedstrijd: ik had echt verwacht dat we met 6-2 of 5,5-2,5
zouden winnen, gewoonweg op basis van ratingverschillen en Sopmotivatie. Ik
zat daar dus behoorlijk naast, maar vind dit ook na een lange nachtrust niet
erg. In mijn hoofd wacht Caïssa-3 alweer, dus dat betekent - bijna - drie
weken puzzelen naar de perfecte opstelling (die al in mijn hoofd zit).
Ging er nog iets mis gisteren? Ach, misschien dat 99 zich nog weleens achter
de oren krabt vandaag, hoewel hij kort na de partij alweer kon lachen. En de
hakker, zou hij blij zijn? Hem kennende denk ik van wel, want een onverdiend
puntje (of halfje) kan helend werken voor de toekomst. Aan de overige borden
gebeurde niet zo veel vreemde dingen, dus die ruime zege was niet eens
geflatteerd.
Gebeurden er ook nog leuke dingen? Ja, natuurlijk. Van onze club heb ik
volgens mij alleen Feike, Hamie en Marc niet gezien gisteren, de rest was
er. Plus één fan, die mij vertegenwoordigde bij de maaltijd. (Ik moest vroeg
naar bed). Wat een opkomst! Wat een geloof!
Maar wat was het vooral een genot om Koets te zien schaken. Hij had van Down
Under zijn Sopjasje EN Sopsweater meegenomen, en trok deze beide aan. Heel
geconcentreerd spelend, met welhaast wetenschappelijke zetjes in een
Stonewall (Pb8-d7-b8-c6!, maar ook Kg8-f7 om pion e6 te überdecken) haalde
hij het dikverdiende halfje op het droge.
De maaltijd in Amsterdam moest ik ditmaal dus overslaan, maar verschillende
bronnen beweren dat ook dat gedeelte van de dag goed was.
We gaan dus door, Soppend en wel, op weg naar wat dan ook.
Uw teamcaptain