Voor veel van de SOPSWEPPERTJES bleken de laatste twee alinea's van Overpeinzingen Van Tom Pieter lastig te verhapstukken zonder uitleg. ‘Het werd me allemaal te veel Arnon Grunberg’, aldus Thomas vanuit een grote stad in Catalonië. ‘Ben je soms met Arnon op vakantie geweest’, liet David Alexander vanuit Australië weten. Ook hem was de opvallende gelijkenis tussen Tom Pieter en de grote Nederlandse schrijver opgevallen.
Het was niet de gewoonte van Tom Pieter om op dergelijke opmerkingen in te gaan of er zelfs maar aandacht aan te besteden maar in dit geval moest hij wel. Want stel je voor dat J. en M. echt bestonden, het verhaal lazen en het ook niet begrepen. Dat was weliswaar waarschijnlijk de bedoeling van Grunberg met zijn boeken, maar niet van Tom Pieter met zijn overpeinzingen. Misschien was dat wel een bestaand effect dat hij nog niet kende: dat je als schrijver ongemerkt de stijl van de collega die je het meest verafschuwde overnam. Omdat de andrenaline-spiegel in je bloed continu hoog was, als je werk van hem las.
Tijdens de toespraak van arbiter Koos, even later, schoot het door zijn hoofd. Het was in Grand Café Sonnevanck in Wijk aan Zee twee jaar geleden geweest waar hij met Marleen en Adri had afgesproken. ‘Je kent J. toch wel’ of iets dergelijks had Marleen gezegd. Hoewel hij haar naam wel eens had gehoord, kende Tom Pieter haar niet en op dat moment maakte ze geen grote indruk. Tsja, in dat geval verdiende hij de aandacht van J. ook niet echt, zelfs niet als die er ’s avond in Café de Hare Majesteit in Hoogeveen nog zou komen.
’s Avonds in de Hare Majesteit – waar overigens bij toeval ook Webmaster Fuckin’ Li aanwezig was - kwam alles op zijn pootjes terecht. Achtereenvolgens besloot J. om terug naar Groningen te gaan, met de trein te gaan en door de directeur naar het station gebracht te worden. Dat was wat Tom Pieter gewild had maar tegelijkertijd ook weer niet. In een melancholieke bui scheurde hij met G. terug naar de bungalow in Echten. Om ruim 30 euro met poker te verliezen.
Tom Pieter
maandag 22 oktober 2007
De laatste twee alinea’s van 'Overpeinzingen Van Tom Pieter' nader uitgelegd
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Bot, is het niet zo dat jij in een melancholieke bui met G. naar het station scheurde maar dat G. vervolgens keihard weigerde uit te stappen omdat hij zijn zinnen had gezet op jouw pokereuro's!?
Eeh... we speelden om dollars die avond maar verder lijkt het me een plausibele theorie. Wat is die G toch een eikel eigenlijk.
Tom Pieter
Een reactie posten