Discipline

Gastsupporter Bas verbaast zich

“Jij hebt de discipline van een naaktslak”, zei Michiel tegen onze vriend Tom in het restaurant Little Italy te Delft. De vrolijkheid waarmee nummer 44 dat zei kan verband hebben gehouden met de verschillende zaken die er op die gedenkwaardige zaterdag 7 februari zijn gebeurd.

Michiel had het cryptogram uit de Volkskrant opgelost met hulp van de tegenstander van Frank – hij kwam op het woord cocktailbar; er was genoeg bier in voorraad om de langste Sopper te vullen (of is dat Gert?); van supporter Bas kreeg hij de nieuwste CD van Randy Newman; of was het de uitslag? Er werd onberispelijk gewonnen met 5-3.


Misschien was de opmerking van Michiel wel als compliment bedoeld, want niet alleen Tom, maar ook de rest van het team liet een fraai staaltje discipline zien. Tom bouwde aan een vertrouwenwekkende egelstelling, waarin weinig mis kon gaan. Maar juist op het moment dat de egel zijn stekels liet zien en het allemaal gevaarlijk begon te worden voor wit, kreeg Tom van captain Jeroen de opdracht remise voor te stellen.
Tom speelde slechts nog één zet door, hield zich daarna netjes in en deed vervolgens wat hem was opgedragen. Of had het iets te maken met het feit dat zijn zoon Kjell was meegekomen? Hoe dan ook: hulde, Tom!

Captain Jeroen had op dat moment al door dat de Super-Soppers met de zege op zak zouden gaan eten. Want Machiel schoof met vaste hand zijn tegenstander terzijde als ware het broccoli met kaassaus. Volgens Tom heeft Machiel wat met die witte stukken, al druk ik me hier wat netter uit.
Frank zat toen al lang en breed in tijdschriften te bladeren, vertrouwend op de goede afloop. Hij werd daarbij af en toe gestoord door zijn tegenstander die ofwel beweerde dat hij beter stond ofwel moest overgeven, wat naar verluidt hoorbaar moet zijn geweest in de speelzaal. Frank stoorde zich er niet aan, want hij wist toen al dat het met Marc in de gelederen goed zou komen.

Misschien wel de beste partij van de dag. Ook hier droop de discipline vanaf. Zwart geeft een pion voor het loperpaar, Marc dekt alles af en loopt met zijn pion meer naar de overkant. Het ziet er zo eenvoudig uit, maar in die partij had een woeste jacht op de koning gemaakt kunnen worden. Marc doet alleen zetten die de stelling vereist. Ook hier weer is discipline het toverwoord. Maar wat is het ook fijn voor Marc om in een echte partij sinds lange tijd iemand zo genadeloos van het bord te zien schuiven. Het deed hem zichtbaar goed.

Van de rest heeft uw verslaggever niet veel gezien en/of begrepen, al vond hij de manier waarop Marcel speelde indrukwekkend. Twee (dubbel)pionnen meer was volgens de toeschouwers moeilijk te winnen, de DSC-ers hielden het natuurlijk op remise. Maar Peek wist dit geruisloos naar winst te schuiven, vasthoudend aan zijn stijl.


Helaas gebeurde er ook een ongelukje gezien het verlies van Dinand, van die partij heeft uw verslaggever echter niets gezien, net als die van Li (remise) trouwens, want uw verslaggever weet dat het niet verstandig is om met zijn fysieke gestel en verschijning tussen stoelen door te lopen. En dat deed hij dan ook niet.

Zelfs supporters toonden dus hun discipline. Het sterkste bewijs hiervan gaf Gert: blij dat hij er weer bij was – het liefst was hij gebleven tot in de kleine uurtjes - maar wetend dat de familieplicht riep, nam hij vastberaden afscheid in de wetenschap dat er gewonnen zou gaan worden…

Bas