Historische dag in Apeldoorn

Soms zijn er van die dagen dat je tijd en pagina’s te kort komt om de gebeurtenissen op exacte wijze te beschrijven. Zo’n dag was zaterdag 16 december. En daarom zal dit verslag kort en to the point zijn. Laten we van bord tot bord gaan.

Bord 1
Gert Pijl speelt daar moederziel alleen, zonder een Sopper in de buurt, tegen een heel sterke tegenstander, de sympathieke Van de Elburg. Natuurlijk weet iedere Sopper dat Gert kan schaken, maar dat hij zo goed kan schaken!?!? Een plusremise aan het eerste bord, wat een held!

Bord 2
Doordat Marcel zich ziek moest terug trekken (beterschap!) hebben wij in motel restaurant Stroe besloten aan Sjef Rijnaarts de eer te gunnen om zijn honderd procent score te handhaven. Daarmee stonden we natuurlijk wel meteen met 1-0 achter.

Bord 3
Dinand deed verwoede pogingen zijn witveldige loper te handhaven (‘Die heb je nodig voor het mat op h7’), maar toen dat mislukte was de remise een feit.

Bord 4
Mijn eigen partij. Ik verloor een zwaar gevecht, die me wel in ieder geval weer spelvreugde heeft opgeleverd. Een plusnederlaag derhalve.

Bord 5
Frank Smeele wordt steeds sterker. Hij laveert, regeert en wint. Daarna gaat hij de anderen uitleggen hoe ze sneller hadden kunnen winnen of beter hadden kunnen verdedigen. Vanaf nu is het dus Anatoly Smelov. Dat verdient hij.

Bord 6
Botje. Zette keurig op tijd zijn twee medereizigers bij de speelzaal af en ging vervolgens een gratis parkeerplek zoeken. Verdwaalde prompt en kwam pas om kwart voor twee de zaal binnen. Het behoeft verder weinig uitleg dat Botje de partij vervolgens op vlag wist te winnen.

Bord 7
Johan speelde goed, domineerde en deelde uit. Vergat een opgelegde winst, maar bleef daarna kalm om alsnog toe te slaan. Verdiende zege.

Bord 8
Michiel. Wat een held, net zoals Gert. Stond heel verdacht, maar sleepte er een mooi eindspel uit dat grote remisekansen bood. Maar maak het ook maar remise! Als enige Sopper zwoegde hij voor de matchzege. De man die ooit zei dat hij nooit meer in een team met zeven schakers zou deelnemen, zorgde nu hoogstpersoonlijk voor het beslissende halfje, waarmee hij en passant zijn eigen principe min of meer vernietigde. Klasse Chiel.

We zijn nu bijna veilig, of is er nog meer!?!

Welterusten, het was een historische dag

Jeroen (gepost op zondagochtend, 1:05, door Jeroen naar zijn vriend Li die maandag op vakantie gaat om bij te komen van vier weken werken in Qatar)