Bericht van de supporter

De supporter zat thuis op 11 december 2010. Niet in de gelegenheid om mee te gaan naar Nijmegen, alwaar zijn tien helden moesten aantreden tegen een gerenommeerd team met hoofdklasse-ervaring. Toch wist hij zeker dat die ervaring niet genoeg was. SOPSWEPS'29 zou zeker gaan winnen. Wij zijn nu eenmaal beter, dacht hij, en bovendien spelen de helden die dag in de sterkste opstelling. Wat kan er dan nog mis gaan? Niets, hoopte hij. Veel, vreesde hij.

Hij had later die dag geen zin om één van de jongens te bellen. Een ervaring uit het verleden had hem geleerd dat niet alle Soppers de telefoon uitschakelen tijdens de partij. En op een 0-1 achterstand, door een eigen doelpunt van de supporter, zit niemand te wachten. Daarom bracht hij de tijd door met autorijden door de hoofdstad en luisteren naar muziek. Ondertussen verloor hij zijn telefoon geen seconde uit het gezicht. Toch miste hij in die periode een sms-bericht. Gezonden door zijn vriend nota bene. De tekst voorspelde eigenlijk niet veel goeds: "Vriend, veel plezier vandaag en schrijf 't verslag. Houd er rekening mee dat M vanmorgen heeft afgezegd." Verzonden om 12.51 uur.

Wat nu? De man die zo veel biertjes drinkt, de onverslaanbare, de onberekenbare… Hij er niet bij? Hoe zal 64 dit oplossen? Het bord van 44 pakken en dan maar zien wat er gebeurt… Of toch nog even husselen en zorgen dat hij zelf wit krijgt…

Opnieuw die neiging om te gaan bellen, maar dat mag niet. Het is weliswaar bijna 20:00 uur, maar je weet het maar nooit. Misschien zijn ze wel later begonnen en zit degene die hij gaat bellen net in een beslissend toreneindspel. Gevaarlijk dus. Kan een nul opleveren. Wachten maar. Vooral niemand bellen.

En dan. Telefoon. Gert. Hij klinkt vrolijk, het is 20 uur geweest, de gezelligheid in het Thaise restaurant is hoorbaar op de achtergrond. Hij vertelt enthousiast over 7-3, maar de supporter kan niet horen voor wie. Gert, 64 voor vrienden, begrijpt dit en verlaat de eettafel. Eenmaal op een rustige plek, waarbij hij voor de supporter hoorbaar de maaltijden nummer 7 en nummer 100 van de kaart heeft besteld, klinkt het euforisch: "We hebben 7-3 gewonnen en het was helemaal niet geflatteerd!" 64 Kan niet zien hoeveel positieve roering deze mededeling bij de achtergebleven supporter teweegbrengt. Het is even stil. Maar dan wil de supporter ALLES weten. Hij maakt aantekeningen, om dit voor het verslag te kunnen gebruiken. Zo moet het ongeveer gegaan zijn in Nijmegen:

• Ik heb zelf het bord van 44 gepakt en moest tegen Krudde. Lastig natuurlijk, maar ik verloor niet als eerste. Heb in ieder geval gevochten.
• Marcel won al snel een dame tegen Klip maar heeft het uiteindelijk niet gewonnen. Dat was voor hem een tegenvaller en hij kreeg daarna ook nog een halve brouille met jouw vriend, die zelf aan bord 2 van Houben won. Ik kan vanuit mijn positie nu niet zien of ze nu wel of niet naast elkaar zitten aan tafel. Daarover bestond net nog onduidelijkheid.
• Emile speelde remise tegen Van Gisbergen en zijn broer won van onze Frank. Daarbij gebeurde nog iets hoorbaar hilarisch voor de zaal, maar dat zal ik je later nog weleens vertellen.
• Blijven over de laatste vijf borden en daar hebben we keihard toegeslagen: 5-0! Botje ging een eindspel in met een pion minder en won dus. Overige partijen waren redelijk overtuigend. Dinand heeft bord 10 trouwens geclaimd voor de rest van het seizoen.
• Schrijf jij het verslag? Ik moet nu weer aan tafel. Ja, ik zal de groeten aan iedereen doen. Lezen we het over een uur? Prima jongen, ciao.

De supporter is heus het een en ander gewend, maar als je de uitslag intypt: SMB-SOPSWEPS'29 3-7, dan staat daar toch wel iets. Een voormalige meesterklasser is in eigen huis door zijn kluppie vernederd. En ook nog eens vijf matchpunten na vier wedstrijden, met een positief doelsaldo. Hij besluit te kijken op de website van de KNSB, maar daar staat nog niets.

Is het wel waar? Natuurlijk, denkt hij. Uiteraard is dit waar. Want over twee weken is het kerstmis, daarna volgt de jaarwisseling en een week later wacht De Eenhoorn. Dan naar Wijk aan Zee en in februari gezellig naar Utrecht-2. Hoezo, het leven is saai??

De Soppende Supporter