Achteraf gezien was alle commotie voor niets geweest. De transfer van Machiel naar SOPSWEPS’29 waar de afgelopen zomer zo veel te doen over geweest was, bleek nu duidelijk voor iedereen een storm in een glas water, zo stelde Tom Pieter na afloop van de wedstrijd tussen Unitas en de Oud-Valkeveense club tevreden vast. In die zin dan dat de voormalige partner van de ravissante Joyce F. schaaktechnisch niets toevoegde aan de ooit op 29 februari opgerichte vriendenclub. Zelf was Tom Pieter, Tee Pee voor vrienden, van begin af aan pertinent tegen de komst van de oud-voorzitter van het Leids Schaak Genootschap geweest en hij had dan ook zelfs nog een geheim verbond met Gert P. gesloten om desnoods dan maar de club op te heffen.
Gert en Tom Pieter waren een heel eind gekomen maar uiteindelijk was het niet gelukt en dat was jammer. Want behalve dat Machiel dus niet zo heel goed kon schaken, leek alles Tom Pieter aantrekkelijker dan negen keer met die freak uit eten te moeten. Zelfs als De Jongen Die Altijd Zo Veel Biertjes Drinkt Bij Het Bridgen dat voor hem zou betalen. Die avond bood Michiel hem dat tenminste aan op de parkeerplaats voor het Groningse Denksportcentrum, maar Tom Pieter besloot dat hij toch liever alleen en zelf betalend bij de McDonalds van Hoogeveen ging eten.
Waar de directeur en zelfs de voormalige webmaster - maar nog altijd de huidige Fuckin’ Li – aan het eind van het vorig seizoen en daarna er van overtuigd waren geweest dat SOPSWEPS'29 in het middenrif versterking kon gebruiken en dat Machiel daarvoor de aangewezen persoon was, Tom Pieter was dus al die tijd een tegenovergestelde mening toegedaan. Direct nadat hij vorig seizoen gehoord had van de poging van Machiel om zich tijdens en na afloop van de wedstrijd LSG III-SOPSWEPS’29 bij de Oud-Valkeveense club in te likken, waren bij hem de alarmbellen gaan rinkelen.
Maar, zo had de Ivoorhandelaar hem verteld, hij (Machiel) kent al onze rugnummers uit zijn hoofd en leest alle verhalen op onze website. Bepaald geen pré dacht Tom Pieter, alleen een freak dus zou zoiets kunnen, dan wel daar zin in hebben. Zo leuk waren zijn verhalen nu eenmaal ook weer niet. En van de schaakkwaliteiten van Machiel was hij allerminst gecharmeerd. Terwijl die daar bovendien zelf een misplaatste arrogantie over ten toon spreidde. Het was Tom Pieter de eerste twee ronden opgevallen dat Machiel over alle partijen van zijn kersverse teamgenoten onzinvarianten debiteerde met een air alsof hij Kasparov zelf was. Daarnaast liep hij op te scheppen over kwaliteiten op het gebied van Go, maar Tom Pieter had hem bij hun eerste ontmoeting alle hoeken van het bord laten zien. Zonder daar overigens ruchtbaarheid aan te geven.
En zo bleek dan tegen Unitas, Tom Pieter had het bij het rechte eind gehad. Bij een stand van 4-3 voor SOPSWEPS’29 sloeg Machiel om onduidelijke redenen een remiseaanbod van zijn sympathieke tegenstander Peter Hulshof af om vervolgens het voor hem beter staande toreneindspel kansloos te verliezen. Toen Tom Pieter de partij van Machiel later nog eens naspeelde zag hij bovendien dat de match-loser rond de 30ste ook nog eens zonder goede reden zetherhaling uit de weg was gegaan. Wedstrijd verloren, weg kampioenschap. "In onze relatie was het ook een egotripper", zo herkende Joyce het gedrag van Machiel. "Daarom heb ik er destijds ook snel een punt achter gezet".
Typerend voor Machiel was wel dat hij in plaats van de hand in eigen boezem te steken de schuld voor het gelijke spel bij Tom Pieter (…) die zat me toch te knoeien (…) en later zelfs ook nog bij De Jongen Die Altijd Zo Veel Drinkt Bij Het Bridgen legde. Terwijl dat duo er juist alles aan gedaan had om het verlies van Machiel te compenseren.
De wedstrijd eindigde zo in een deceptie voor Joyce en de andere Soppers waar Machiel ogenschijnlijk en waarschijnlijk ook daadwerkelijk onaangedaan die avond al met vertegenwoordigers van andere clubs aan het bellen sloeg voor een mogelijke transfer voor het seizoen 2009-2010. "Omdat die jongens van SOPSWEPS vergeleken met mij toch te weinig niveau hebben", hoorde Tom Pieter hem nog net zeggen tegen de voorzitter van BSG.
Gert en Tom Pieter waren een heel eind gekomen maar uiteindelijk was het niet gelukt en dat was jammer. Want behalve dat Machiel dus niet zo heel goed kon schaken, leek alles Tom Pieter aantrekkelijker dan negen keer met die freak uit eten te moeten. Zelfs als De Jongen Die Altijd Zo Veel Biertjes Drinkt Bij Het Bridgen dat voor hem zou betalen. Die avond bood Michiel hem dat tenminste aan op de parkeerplaats voor het Groningse Denksportcentrum, maar Tom Pieter besloot dat hij toch liever alleen en zelf betalend bij de McDonalds van Hoogeveen ging eten.
Waar de directeur en zelfs de voormalige webmaster - maar nog altijd de huidige Fuckin’ Li – aan het eind van het vorig seizoen en daarna er van overtuigd waren geweest dat SOPSWEPS'29 in het middenrif versterking kon gebruiken en dat Machiel daarvoor de aangewezen persoon was, Tom Pieter was dus al die tijd een tegenovergestelde mening toegedaan. Direct nadat hij vorig seizoen gehoord had van de poging van Machiel om zich tijdens en na afloop van de wedstrijd LSG III-SOPSWEPS’29 bij de Oud-Valkeveense club in te likken, waren bij hem de alarmbellen gaan rinkelen.
Maar, zo had de Ivoorhandelaar hem verteld, hij (Machiel) kent al onze rugnummers uit zijn hoofd en leest alle verhalen op onze website. Bepaald geen pré dacht Tom Pieter, alleen een freak dus zou zoiets kunnen, dan wel daar zin in hebben. Zo leuk waren zijn verhalen nu eenmaal ook weer niet. En van de schaakkwaliteiten van Machiel was hij allerminst gecharmeerd. Terwijl die daar bovendien zelf een misplaatste arrogantie over ten toon spreidde. Het was Tom Pieter de eerste twee ronden opgevallen dat Machiel over alle partijen van zijn kersverse teamgenoten onzinvarianten debiteerde met een air alsof hij Kasparov zelf was. Daarnaast liep hij op te scheppen over kwaliteiten op het gebied van Go, maar Tom Pieter had hem bij hun eerste ontmoeting alle hoeken van het bord laten zien. Zonder daar overigens ruchtbaarheid aan te geven.
En zo bleek dan tegen Unitas, Tom Pieter had het bij het rechte eind gehad. Bij een stand van 4-3 voor SOPSWEPS’29 sloeg Machiel om onduidelijke redenen een remiseaanbod van zijn sympathieke tegenstander Peter Hulshof af om vervolgens het voor hem beter staande toreneindspel kansloos te verliezen. Toen Tom Pieter de partij van Machiel later nog eens naspeelde zag hij bovendien dat de match-loser rond de 30ste ook nog eens zonder goede reden zetherhaling uit de weg was gegaan. Wedstrijd verloren, weg kampioenschap. "In onze relatie was het ook een egotripper", zo herkende Joyce het gedrag van Machiel. "Daarom heb ik er destijds ook snel een punt achter gezet".
Typerend voor Machiel was wel dat hij in plaats van de hand in eigen boezem te steken de schuld voor het gelijke spel bij Tom Pieter (…) die zat me toch te knoeien (…) en later zelfs ook nog bij De Jongen Die Altijd Zo Veel Drinkt Bij Het Bridgen legde. Terwijl dat duo er juist alles aan gedaan had om het verlies van Machiel te compenseren.
De wedstrijd eindigde zo in een deceptie voor Joyce en de andere Soppers waar Machiel ogenschijnlijk en waarschijnlijk ook daadwerkelijk onaangedaan die avond al met vertegenwoordigers van andere clubs aan het bellen sloeg voor een mogelijke transfer voor het seizoen 2009-2010. "Omdat die jongens van SOPSWEPS vergeleken met mij toch te weinig niveau hebben", hoorde Tom Pieter hem nog net zeggen tegen de voorzitter van BSG.
13 opmerkingen:
Wel een tamelijk achterbaks stukje van TP. Hij probeert voortdurend te suggereren dat Michiel niet veel biertjes drinkt tijdens, voor of na het bridgen terwijl deze man de hele vaderlandse horeca overeind houdt in de bange dagen van het rookverbod. Ik hoop dat Michiel hier geen aanstoot aan neemt, want we hebben 'm hard nodig.
Ik kan Arend en zijn horecavriendjes geruststellen. Ik ken het overdrijvend vermogen van TP, en die zal dus met behoorlijk heftiger uitspraken moeten komen om mij ook maar enigszins uit balans te krijgen.
Of hij moet me wat vaker langdurig op bier trakteren.
Heren, ik weet niet wat zich allemaal achter de schermen bij jullie afspeelt, maar in dit geval moet ik het toch duidelijk voor Machiel opnemen.
Een remise-aanbod heb ik nooit gedaan en de zetherhaling die Machiel uit de weg ging had ik anders in opdracht van mijn teamleider ook zelf nog uit de weg kunnen gaan. Dat het op het bord mis ging kwam waarschijnlijk door mij eigen kromme spel, waardoor een begenadigd schaker als Machiel vermoedelijk totaal in de war raakte en de remise alsnog uit handen gaf. Ook geen wonder als je je tegenstander zo ziet knoeien en gaat denken dat alles wel moet winnen....
Kijk dat is nou netjes: iemand die opkomt voor een ander door de hand..., ik bedoel slurf, in eigen boezem te steken.
Volgens mij heeft het olifantje die ik er overigens van verdenk Peter Hulshof te zijn drommels goed door wat er achter de schermen van SOPSWEPS afspeelt.
Dan zal het hem ook duidelijk zijn dat Tom Pieter daar in deze fase van de competitie verder nog geen mededelingen over kan doen.
Dat ik dood ben wil niet zeggen dat die Hulshof zo maar mijn bijnaam mag gebruiken.
Ondanks...
Ik moet overigens nog mijn excuses aan Arend Blafkameel en Die Jongen Die Altijd Zo Veel Biertjes Drinkt Tijdens het Bridgen.
Het is nooit mijn bedoeling geweest te suggereren dat Michiel op de dagen dat er gebridged wordt weinig biertjes drinkt.
Zeg Marco, je beseft toch wel dat jij niet de eerste was? Zelf heb ik er al 23 jaar mee te maken....
Maar wat was dan wel je bedoeling TP?
Zoals ik al zei:
Ondanks ... het feit dat jouw oren nauwelijks onderdoen voor de mijne.
Maar je liet me weeer niet uitpraten, Peter.
Beste Arend Blafkameel,
ik dacht te suggereren dat Die Jongen Die altijd zo Veel Biertjes Drinkt Bij het Bridgen altijd zo veel biertjes drinkt bij het bridgen.
ik wil best toegeven dat Die Jongen Die altijd zo Veel Biertjes Drinkt Bij het Bridgen ook wel eens veel biertjes drinkt bij het schaken.
Maar ook wel eens niet.
Sorry voor het miesverstand.
Tom Pieter
Toch vind ik het maar een negatief stukje TP. Waarom niet iets positiefs vermeld, zoals de onbaatzuchtige geste van Frank en Sjonnie, die hun vaste positie in het team voor een keer hebben opgegeven ten gunste van sterkere spelers. Zonder hun altruïstische gebaar was Sopsweps nooit zo ver gekomen.
O ja jongens en meisjes van Unitas
(omdat ik niet zeker ben of het helemaal duidelijk was)
De verhalen van Tom Pieter zijn fictie en Arend Blafkameel en Marco Pantani zijn verzonnen personages.
Vreemd genoeg zijn De Jongen Die Zo veel Biertjes Drinkt Bij Het Bridgen en het Olifantje op hun beurt weer levensecht.
Dat is allemaal een beetje ingwikkeld, dat geef ik toe, maar indien nodig dat leggen we volgend seizoen nog wel eens uit.
Tom Pieter
Een reactie posten