De ivoorhandelaar, PlayStation 3 en nieuwe technologie

‘Volgens Michiel ben je met schaken helemaal niet ooit 29ste van Nederland geweest’, zei Sven tijdens het eten tegen Tom Pieter. Sven was op bezoek om met Kjell en Ivar een spel op de PlayStation 3 te spelen. Tom Pieter kon de link niet onmiddellijk plaatsen.


‘Eeeh... Michiel, Michiel, wie bedoel je?’

Nu was het Sven zijn beurt om verbaasd te kijken. ‘Nou, die jongen die altijd zo veel biertjes drinkt bij het bridgen’, je weet wel, Míchiel!’

Natuurlijk, Míchiel! Sven stond bij de bridgeclub al een tijdje achter de bar en ze hadden het natuurlijk over hem gehad en toen had Sven een keer gezegd dat Tom Pieter wel redelijk kon schaken en dat had Michiel waarschijnlijk weggelachen en had Sven met zijn mond vol tanden had gestaan.

‘Ja, hij zei iets over Amerikaanse rating en dat daar geen bal van klopte of zo’.

Die had er helemaal niets mee te maken gehad maar Tom Pieter werd nog altijd helemaal blij als hij aan zijn Amerikaanse rating dacht. Zo ook nu. Had Jan van de M. hem niet nog onlangs laten zien dat die nog altijd 2508 was en dat hij daarmee virtueel (want inactief) zo rond de 30ste plaats van de Amerikaanse ranglijst bivakkeerde? En dat een al dan niet gefingeerde campingmatch tussen hem en Tom Pieter die Tom Pieter dan wel met 12-0 zou moeten winnen, dat wel, hem op enkele punten van de nummer 1 Gata Kamsky zou brengen. 12-0, dat was zo gek nog niet maar toen Tom Pieter de match direct wilde formaliseren, bleek Jan van de M. daar in het geheel niet toe bereid.

‘Sven, ik neem aan dat de discussie over mijn vermeende 29ste plaats aan het eind van de avond plaatsvond, maar het is heel simpel. Iedereen kan de FIDE-wereldranglijst van 1 juli 1996 er op nazoeken en daar sta ik toch echt gedeeld 29ste van Nederland met 2405 elo-punten’, zei Tom Pieter.


Het was hem niet duidelijk of Sven hem geloofde. Nou ja, wat maakte het ook uit.

***

ZEVEN... ZES... VIJF... VIER... DRIE... TWEE...

Frank van de Velpen van Nieuwendam keek eens naar zijn klok. Zelden zal zijn lichaam meer adrenaline hebben geproduceerd dan op dat moment. Een paar minuten eerder had de directeur (met wit) voor de vorm nog even een 40ste zet gedaan en had hij de bar opgezocht. Zijn stelling was volkomen verloren en daar ging hij vast even aan de gedachte van opgeven wennen.

Maar nu waren we een paar minuten verder en was Van de Velpen vergeten nog even zijn 40ste zet (met zwart) te doen. Die deed hij nu sneller dan ooit tevoren in zijn leven. Ook het indrukken van de klok ging bijzonder gesmeerd.

Maar te laat was het wel.

De coach van SOPSWEPS beweerde later op de avond dat hij het allemaal had zien aankomen. Dat hij als een waanzinnige niet aan de klok van Van de Velpen dacht om de zwartspeler niet via de reeds door Frank Bekkers in 1984 aangetoonde @-straling op het idee van zijn klok te brengen. Dat zou overigens betekenen dat er van de eveneens bij het bord aanwezige wedstrijdleider weinig uitging want die dacht voortdurend aan de 40ste zet maar die gedachten werden niet door Van de Velpen opgepikt.

Tom Pieter ontdekte later op de avond de volgende lijst op de KNSB-site en die stemde hem bepaald niet vrolijk.

Frank van de Velpen ½ ½ 1 1 ½ ½ ½ ½ . 8 5 3,0 2066 2193


‘Heb ik ook een keer mazzel’, liet de zielsgelukkige directeur overigens direct na afloop weten.

***

Dauphine lijkt na de sluiting van Yab Yum nu definitief de nieuwe thuisbasis van SOPSWEPS’29 geworden. Ondanks het feit dat de wedstrijd tegen Nieuwendam I ver uit de buurt van het Prins Bernardplein gespeeld werd, togen de leden na afloop daarvan eensgezind naar het restaurant waar eens Hamie zijn carière begon. Toen was het overigens nog geen restaurant.

En onvermijdelijk kwam weer de kwestie van thuiswedstrijden van SOPSWEPS ter sprake. De professor vond de tijd rijp om de kwestie aan de orde te stellen bij de eerstvolgende ledenvergadering. Dat vond de coach een prima idee: ‘Gaan we er in de Ardennen toch lekker over vergaderen.’

Helemaal creatief werd de directeur-ad-interim die voorstelde om vier eventuele thuiswedstrijden op vier verschillende top-locaties in Amsterdam af te werken. Tom Pieter droomde al jaren van het idee om dan in ieder geval een keer per seizoen een zaaltje in het Amstel-Hotel af te huren (op kosten van de sponsor als het even kon) en de bezoekers dan het eerste kopje koffie nog wel aan te bieden (op kosten van de sponsor als het even kon) maar verder zochten ze het dan maar uit. In overleg met het management van het Amstel Hotel een bord plaatsen met als tekst: het meenemen van eigen consumpties is verboden en dan zelf lekker gaan eten (kaviaar op kosten van de sponsor) en drinken (champagne op kosten van de sponsor).

***

Zowel webmaster Fuckin’ Li als de ivoorhandelaar konden nog topscorer van de 2de klasse B in het seizoen 2007-2008 worden. Daarvoor diende de ivoorhandelaar in ieder geval niet te verliezen van Cor Croese. En dat gebeurde nu juist wel waardoor niet webmaster Fuckin’ Li of de ivoorhandelaar met de topscorersprijs gingen strijken maar juist Croese.

‘Het is wel vreemd’, vond de webmaster. ‘Het is volkomen duidelijk dat Croese met een pocketFritz speelt maar hij gaat nooit naar de wc. Hij heeft bovendien geen oortje in of zo. Er is maar een mogelijkheid: hij heeft de beschikking over nieuwe technologie.’

Tom Pieter had zo zijn eigen gedachten over het fenomenale optreden van Croese. Want vreemd was het: iemand die sinds jaar en dag een tpr van 2200 in de KNSB-competitie haalde en daar sinds 2 jaar 2400 van had gemaakt.

‘Ik dacht gewoon dat ie gescheiden was of zo’, zei Tom Pieter. ‘Dat heeft over het algemeen een positieve uitwerking op de geestesgesteldheid van de man.’ Desgevraagd ontkende Croese dat echter. Een verklaring voor zijn hoge tpr’s wilde hij echter niet geven.

***