Bericht van een supporter

Golfen in de regen is niet leuk. Lange stukken sjouwen met je karretje, door
de modder, en ook nog eens al die ballen de verkeerde kant op slaan. "Nee
jongen, blijf jij maar lekker thuis."
Dat zei de supporter van Sopsweps'29 tegen zichzelf op woensdagavond en hij
besloot in goede harmonie met zijn golfvrienden de geplande trip naar de
Ardennen af te blazen.
Een goede keuze. Nu kon de supporter immers op zaterdagmiddag op zijn gemak
de topper Sopsweps'29-VAS bijwonen. Dat het die zaterdag helemaal niet
regende in de Ardennen, doet daar eigenlijk weinig aan af. Hij zat om 16:00
uur immers aan een eerlijk en koel glas La Chouffe in Batavia. In zijn
gedachten regende het ondertussen keihard in de Ardennen...
Een eerste blik in de sfeervolle speelzaal leerde de supporter dat het
eigenlijk heel goed ging met zijn club. 44 had net met zwart een keurige
remise gespeeld tegen de eminence grise van VAS,
commentator/journalist/wijnimporteur/organist/fiscaal jurist Lex Jongsma.
Een knap resultaat van Chiel, die hiermee zijn toch al niet geringe TPR nog
wat naar boven bijstelde. Ons achtste bord, 99, was op dat moment net bezig
de laatste hand te leggen aan een fraai aanvalsconcept. Gelegenheidscaptain
32 (16 was een weekend aan het golfen) kraaide het uit van plezier en riep
enthousiast tegen de supporter: "99 heeft net zijn dame geofferd met een
magneetcombinatie; zwart mocht niet nemen vanwege mat. Het was echt
prachtig!"
De supporter, inmiddels overgestapt op een Weihenstephaner, onthield dit
goed. Hij had al zin om de partij met de winnaar na te spelen. Eerst nog
even de andere stellingen bekijken: 28 is niet helemaal duidelijk, maar
lijkt redelijk te staan. 10 moet even voorzichtig zijn, maar staat toch wel
beter, denkt de supporter. De kansen van 12 kan hij niet zo goed inschatten,
maar hij heeft een rotsvast vertrouwen in 12. Dat komt vanzelf wel goed,
denkt hij. De hakker (19) heeft weinig te hakken en staat slechts een
fractie beter. De man uit vorm, 31, staat volgens de supporter uitstekend.
Hij nodigt de captain uit om even mee te gaan naar de bar, waar ook 99 net
stralend is binnen gelopen. Hij heeft inderdaad gewonnen.
"Ik heb de indruk dat het wel goed gaat", zegt de supporter tegen de
captain. "Het gaat zeker goed," bevestigt de captain. De supporter trakteert
zichzelf en een goede kennis uit het café nog maar eens, en neemt beneden
plaats in de rokersruimte. Hij pakt gelijktijdig wat flitsen mee van het
Engelse voetbal. Zijn vriend 12 komt naar beneden. "En?", vraagt de
supporter met veel vertrouwen. "Verloren", zegt 12.
Ai, denkt de supporter, dat is naar. Niet op gerekend. Het staat nu 1,5-1,5.
Zal hij weer naar boven gaan om te gaan kijken? Hij merkt bij zichzelf dat
hij niet zo goed durft, en beneden is het wel zo gezellig. Hij neemt de
uitnodiging voor een tapbiertje aan. Wat smaakt dat toch lekker, denkt hij.
Toch maar even naar boven, besluit de supporter. Aan de bar is het druk. De
stand is dan 2,5-2,5. 28 heeft verloren en is tijdelijk uit Batavia
verdwenen. Het is een goede vriend van de supoporter en hij maakt zich dan
ook zorgen. Hij zal toch niet iets vreemds gaan doen? Wanneer hij dit
vermoeden hardop uitspreekt, zegt een andere - gemeenschappelijke - vriend:
"Nee hoor, hij zei dat hij weer zou terugkomen". Hetgeen even later gelukkig
gebeurt.
10 heeft gelukkig fraai gewonnen van de altijd dekselse, doch zeer
sympathieke Köhler. De supporter durft nu niet meer naar binnen. Hij kijkt
in zijn telefoon naar de weersomstandigheden in de Ardennen. Was het nu wel
zo verstandig om naar het schaken te gaan? Of zal ik de trein naar Haarlem
pakken om te kijken hoe de Kennemercombinatie het tegen Nieuwendam doet?
Vreemde, snelle gedachten in het hoofd van de supporter, die ondertussen
besluit om terug te keren naar de Weihenstephaner.
Dan ineens gonst het door het gehele café: "4,5-3,5 gewonnen."
Het is pas kwart over vijf. Meestal duurt zo'n wedstrijd tot een uur of
zeven en kom je vervolgens te laat aan in het restaurant. Klopt dit wel?,
denkt de supporter. Jazeker, het klopt. 64 speelt een uitstekende partij,
maar gaat in zijn drift om te winnen te ver: een nederlaag. 31 maakt zijn
betere stelling vakkundig af en wint - gelukkig - weer eens. Het beslissende
punt komt van de hakker, die daarvoor wel wat hulp krijgt van zijn
tegenstander: deze gaat in een iets mindere stelling door zijn vlag. Maar al
met al vindt de supporter de zege wel verdiend. Hij is nu erg blij dat hij
niet is gaan golfen.
Daarna wordt hij euforisch. Hij geniet van de partij van 99 en smeekt hem om
deze in te leveren voor de schoonheidsprijs. Hij vindt vooral het
kwaliteitsoffer mooi, dat de latere magneetcombinatie inleidt. Hij baalt mee
met 64, die inderdaad erg goed heeft gespeeld. Hij deelt troostende woorden
uit aan de verliezers, maar deze lijken de supporter niet te horen. Als hij
even later met de complete groep toch te laat in het restaurant aankomt,
merkt hij ineens dat de bieren en de emoties hem niet onberoerd hebben
gelaten. Hij besluit het in het restaurant kalmer aan te doen en geniet van
het vlees. Vlees is goed voor een mens, denkt de supporter, die naderhand
blij is dat zijn fiets er nog staat. De supporter heeft zin om te fietsen en
vraagt twee jonge dames om een vuurtje, neemt een flinke haal, knoopt de jas
dicht en fietst met een gelukzalig gevoel de Spuistraat in.
Wat was het een geweldige dag. Wat waren we goed. De supporter is gelukkig
en valt thuis in een diepe slaap. Hij heeft het golfen niet gemist, maar wil
in 2010 wel zijn handicap brengen onder het niveau van zijn huidige
elorating. Een principiële keuze, dat zeker, maar hij heeft erover
nagedacht.